به گزارش سایت اینترنتی "لایوساینس"، "نینا كراوس" عصب شناس دانشگاه "نورثوسترن" و سرپرست این مطالعه اعلام كرد: پرداختن به موسیقی سبب افزایش گستره وسیعی از تواناییهای ذهنی، از جمله توانایی خواندن متون، توانایی درك تغییرات جزیی در آهنگ صدای مخاطب و نیز توانایی شنیدن صداها در محیطهای شلوغ میشود. وی افزود: نتایج مطالعه جدید اهمیت گنجاندن كلاس موسیقی در مدارس را اثبات میكند.
در این مطالعه "كراوس" و همكارانش از ۲۰داوطلب انگلیسیزبان كه نیمی از آنها در سنین پایین دست كم شش سال به نواختن یك ساز پرداخته بودند، درخواست كردند به تماشای یك فیلم سینمایی بنشینند.
در خلال پخش شدن فیلم، صدایی مشابه تلفظ لغت "می "miدر زبان چینی به صورت پیوسته و با شدتی مشابه شدت صدای عادی تكلم انسانها، در محیطی كه این افراد قرار داشتند پخش شد.
در زبان چینی آهنگ بیان كردن لغات در معنای آنها تاثیر میگذارد و لغات مشابه اگر با آهنگهای متفاوت ادا شوند، معانی متفاوتی خواهند داشت.
به طور مثال لغت "می" در زبان چینی اگر با آهنگ عادی ادا شود به معنای "چپ نگاه كردن" است، اگر با آهنگی اوج گیرنده ادا شود به معنای "گیج كردن" است و اگر با آهنگی نزولی و سپس صعودی بیان شود به معنای "برنج" خواهد بود.
محققان فعالیت مغز این داوطلبان را در حین تماشای فیلم ثبت كردند و متوجه شدند هرچند تمامی حواس آنها متوجه تماشای فیلم است و صدای "می" چه از لحاظ زبانشناسی و چه از لحاظ موسیقی معنای مشخصی برای آنها ندارد اما آن دسته از داوطلبان كه دارای سابقه نواختن ساز هستند به راحتی و به شكل ناخودآگاه سه نوع مختلف ادا شدن "می" را درك میكنند.
نتایج غیرمنتظره این مطالعه نشان داد آواهای مختلف لغت "می" سبب تغییرات در فعالیت بخش "ساقه مغز" میشود كه كنترل برخی رفتار غیر ارادی بدن از جمله تنفس و ضربان قلب را بر عهده دارد.
در گذشته تصور میسد پردازش موسیقی تنها به بخش "كورتكس" مغز كه فعالیتهایی نظیر استدلال، تفكر و تكلم در آن كنترل میشود، مربوط است اما مطالعه جدید نشان میدهد "ساقه مغز" نیز در پردازش موسیقی شركت دارد.
به گفته "كراوس"، موسیقی احتمالا سبب افزایش سطح فعالیت بخش "كورتكس" مغز و نیز تنظیم فعالیت بخش ساقه مغز میشود. نتایج این مطالعه در شماره ماه آوریل نشریه "علوم عصبشناسی نیچر"( (Nature Neuroscienceمنتشر خواهد شد.
نظر شما